"Fyrir Tinnu og Þjóðina!!"

Ég spilaði knattspyrnu í gær. Íklæddur blikatreyjunni á sjálfum HK vellinum.  Tilefnið var enn ein rimman á milli Borgarleikhúss og Þjóðleikhúss.  Síðasti leikur endaði með að Dóri Gylfa vinur minn var borinn af velli með slitna hásin.  Það var hugur í mönnum fyrir leikinn þrátt fyrir rok (minnst 25 á sek.)

Við Þjóðleikhúsmenn vorum bæði andlega og líkamlega tilbúnir fyrir leikinn (allavega andlega) og mættum snemma til að hita upp. Borgarleikarar létu bíða eftir sér.  Rétt fyrir kikkoff mættu síðan 3 leikarar og var fyllt upp í liðið með sprækum leiklistarnemum og einhvern-tíman-statistum. 

Í stuttu máli rústaði Borgó okkur.  Fimm eitt.  En samt fór eiginlega 1 - 1, allavega ef að við teljum bara mörkin sem að starfsmenn leikhúsana skoruðu. 

Næsti leikur er áætlaður fljótlega og þá verður leitað hefnda.

Athugasemdir

[Víkingur / Víxill, 9.6.2007 kl. 12:09]

já. getur verið pirrandi að átta sig á að maður er ekki í réttu liði. alltaf fúlt að vera í tapliðinu. þakkaðu fyrir að ég var í útlöndum, annars hefði munurinn orðið öllu meira niðurlægjandi.

ég er ekki kallaður jarðýtan fyrir ekki neitt.