Af stofnunum og kaffi

Ég er að vinna uppi á útvarpi þessa dagana. Gera útvarpsleikrit. Mótleikur. Það er gaman enda að vinna með eðalfólki.  Ég verð alltaf pínu vandræðalegur þegar ég kem inná svona stofnanir. Veit ekki hvað það er. Allir með passa og svona.  Reyndar skipta þessir passar engu máli.  Það getur hver sem er farið uppí sjónvarpshús, sagtst eiga þar erindi, fengið gestapassa og þar með er viðkomandi kominn með greiðan aðgang að útbreiddust útvarpsstöðvum landsins.  Við Davíð Guðbrands vorum að pæla að taka yfir sídegisútvarpið í gær. Þorðum því ekki.

Annars kenndi Dói mér fræbært trix sem hann þakkar áralöngu stofnanastarfi sínu.  Það er svona:  Þega maður fær sér kaffi þá hellir maður mjólkinni fyrst og svo kaffinu. Þá þarf maður ekki að hræra. Snilld.

 Annars verð ég að hrista af mér þennan stofnanamóral þar sem ég er að fara að vinna í þjóðleikhúsinu.  Vonandi eru engir passar þar.