Draumpennar

Draumóralandið

"Ísland á um þessar mundir í mikilli kreppu. Hún endurspeglast í því brenglaða gildis- og verðmætamati sem unga fólkið okkar hefur tileinkað sér, ekki hvað síst hinir villuráfandi sauðir sem gert hafa bókina Draumalandið að eins konar testamenti nýrra trúarbragða.

Það skal fúslega játast að Aurasálin hefur ekki lesið Draumalandið, enda hefur hún ekkert með það að gera. Aurasálin hefur fyrir löngu komist að öllum þeim sannleik sem henni er nauðsynlegur til að lifa í þessum heimi og hefur ekkert að gera við enn einn falsspádóminn sem afvegaleiðir hinar velmegandi kynslóðir okkar af braut verðmætasköpunar inn á stigu ofeldis og tómhyggju. Nei, Aurasálin er greindari en svo að fara að láta listamenn hræra upp í heimsmynd sinni.

Enn ein birtingarmyndin á veruleikafirringu Íslendinga leit dagsljósið í síðustu viku þegar femínistar, kommúnistar og vandlætingarmenn þessa lands sameinuðust gegn því að hér á landi haldi ráðstefnu sína framleiðendur kynæsandi kvikmynda. Þetta sama lið og er búið að baula gegn fullnýtingu fallvatnanna og prédika náttúrufegurð og náttúruvernd hoppar nú hæð sína af hneykslan þegar hugvitsamir útlendingar finna loksins eitthvað gagnlegt að gera við alla þessa náttúrufegurð.

Þegar kemur að kvikmyndum er Aurasálin mjög víðsýn og hefur í gegnum árin séð sinn skerf af öllum tegundum kvikmynda. Fyrir þetta skammast Aurasálin sín vitaskuld ekki – og frómt frá sagt hefur það einmitt hvarflað að henni að náttúra Íslands gæti verið góður vettvangur fyrir hugljúf ástarævintýri í erótískum kvikmyndum. Og nú loks þegar erlend athafnaskáld hafa komið auga á þennan möguleika þá ætlar hinn náttúrulausi her náttúruverndarsinna að reyna að koma í veg fyrir þessa skynsamlegu, sjálfbæru og umhverfisvænu starfsemi.

Þetta Draumalandslið er svo sannarlega óútreiknanlegt. Fyrst kvartar það yfir því að það sé verið að nota gamaldags framleiðslugreinar til þess að viðhalda eðlilegu athafnalífi í landinu – og heimtar að hugvitið verði í askana látið. Svo loksins þegar einhverjar raunhæfar hugmyndir um verðmætasköpun koma fram þá er eins og við manninn mælt að það sé ekki nógu gott.

Klámvæðing Íslands er fyrsti raunhæfi valkosturinn við álvæðinguna sem Aurasálin hefur heyrt. Og það besta er auðvitað að hægt er að reka arðvænan áliðnað samhliða blómstrandi klámmyndaiðnaði ásamt undirstöðuatvinnuvegunum, landbúnaði og sjávarútvegi. Hvernig getur unga fólkið verið ósátt við þessa framtíðarsýn?"

 

Þessi ótrúlega grein birtist í Markaðnum, fylgiblaði með Fréttablaðinu á miðvikudaginn 21. feb.    Hún var í sérstökum dálki sem að kallast Aurasálin og er svona nafnlaus-Staksteina-grein.  Ég persónulega held (vona) að þetta eigi að vera grín, allavega á "léttu nótunum", "oflof er háð" og allt það. 

Það er í það minnsta erfitt að taka mark á þessum draugapennum sem að geta skrifa allt um alla og þurfa ekki að bera eina einustu ábyrgð á skrifunum.  Það er pínu skrítið hversu sjaldan fréttir eru skrifaðar undir nafni, þó ekki væri nema netfangi eða upphafsstöfum.  Það skiptir nefnilega máli hver skrifar hvað, hvort að viðkomandi tengist viðfanginu, hvar hann stendur í pólitík, á hvaða aldri hann er, snertir viðfangið áhugasvið hans? 

Frétt er bara slúður nema að hún hafi farið allavega eina ferð í gegnum hjartað á þeim sem hana segir.

 

p.s. fína lokasetningin er reyndar ekki eftir mig heldur er hún úr leikritinu, sem að ég fer smátt og smátt að plögga meira á þessari síðu, svona undir rós.

 p.s.s allavega ef að sýningin verður góð...